Dziecko Cię pocieszy

 

Dziecko Cię pocieszy. Pamiętaj o tym. Wesprze dobrym słowem, albo przytuli małymi raczkami. A ty roztopisz się jak masło pod wpływem tych nieporadnych i pięknych gestów i słów. Spojrzysz na dziecko i pomyślisz, jak bardzo jest empatyczne i już takie dorosłe. Wzruszysz się jeszcze bardziej pod wpływem tych myśli i jeszcze bardziej zapragniesz zatopić w te małe rączki.

 

Dziecko Cię pocieszy.

 

Moje pociesza mnie w różnych sytuacjach i w różny sposób. Ostatnio często łącząc słowa z gestami. Współczując i całując w czółeczko. Uwielbiam i staram się też tak ją otulać w gorsze dla niej dni, wysłuchać, przytulić, pocieszyć. Taka sieć naczyń powiązanych.

 

Ostatnio wracaliśmy ze sklepu i właściwie z placu zabaw. Taka rundka była. I w pewnym momencie drogę zajechał nam ktoś. Nie znoszę takich sytuacji, a jak jedziemy z Małą to nie znoszę ich podwójnie. A nawet potrójnie, bo przecież w tym samochodzie siedzi mój cud i moje szczęście. A nawet dwa szczęścia. I to jedyne i największe. Zawsze jestem wtedy po prostu wkurzona bezmyślnością idiotów zajeżdżających. I najczęściej niestety daje temu wyraz, tak bez zastanowienia.

 

Ja wzburzona: Co za bezmózg.

Mała: Mamo, a co to jest bezmózg?

Ja: Ktoś kto nie myśli. Nie używa swojego mózgu.

Mała: A tata uzywa mózgu?

Ja: No tak, używa.

Mała: A my uzywamy mózgu? Ja i Ty uzywamy mózgu?

Ja: A jak kotku myślisz?

Mała: Uzywamy.

Ja: No właśnie.

Mała dokańczając: Casami.

 

No tak, wszystko jasne.

Grunt to docenić matkę, pocieszyć matkę, być z matką.