W płynie

Jedziemy sobie dziś jedziemy. Znaczy nie odjechaliśmy daleko od domu ale na tyle daleko, żeby się do niego nie wracać. No i jak już tak odjechaliśmy to Mała wydobywa z siebie magiczne słowo "pisi". Wtedy na głowie mej włos się jeży, bo przypominam sobie że ja matka wyrodna do granic możliwości zapomniałam wziąć dziecku swemu picie.

Szukam więc gorączkowo w torbie czegokolwiek do picia w nadziei, że jednak coś się jeszcze ostało. Chociaż jakaś odrobina. Na pierwszy ogień idzie soczek pomarańczowy tyle, że bez słomki a ja aż takim ryzykantem chyba nie jestem. No więc grzebie dalej, grzebię i grzebię. I jest! Jest! Jest! Leon do picia. Muszę przyznać sama uwielbiam popijać ten wynalazek i taka jestem rurka bez kremu, że czasem Małej podbieram;p

Małej na ten widok, aż oczy się zaświeciły bo zazwyczaj wodę popija. Bierze Leona do ręki i zaczyna popijanie.

Mała: Pyśny.
Ja: No to się cieszę, to pij.
Mała: Wypiję siśtko.
Ja: Nie wypij wszystkiego, bo na później nie będziesz miała.
Mała: Wypiję ciałego Lenona!

Nie wiedziałam, że Lenon jest w płynie. Myślałam, że jednak w proszku ale dzieci uczą Nas przez całe życie.