Miłość part next

 


To jaka miłościa jest między mną a Małżem to chyba wiecie i truć Wam głowy tym nie zamierzam. Na razie;)

Ale sama miłość nie wystarczy. Trzeba o nią dbać jeszcze, co by nie uciekła...nie upadła..nie zniknęła. No więc dbamy. Ja mu obiady gotuję, piorę, za uszkiem drapie i jak kotka się do niego łaszę. On mnie po sklepach wozi, garnki myje i też jak koteczek się do mnie łasi. Bo równowaga musi być. Musi być i to coś przyziemnego i to coś bardziej dzikiego (wybaczcie mi te dzikie skojarzenia ale za namową Małża zakupiłam dziś pościel w cętki, prążki i żyrafę, dżungla!).

Dziś poszliśmy do tego wszystkiego mózgi na sanki wywieźć i przewietrzyć. Na sanki z Małą chodzić uwielbiam pod warunkiem, że jest śnieg i Małż;) W sensie on ją ciąga w biegu, a ja w spacerze. Dla różnorodności (a i Małża pociągnęłyśmy dziś obie, a i on mnie na sanki wsadził i przewiózł, szaleństwo). Śmiech i zabawa. Taka rodzinna sielanka.

W końcu Małż mówi: Popraw mi kaptur ten pod spodem, żebym oba miał równo.

Podchodzę do niego. Odgarniam włosy, poprawiam kaptur. Patrzę na niego, wydaje mi się że z czułością. I oczami wysyłam sygnały miłosne.

I Małż na mnie patrzy. Najpierw zwyczajnie. Później z lekkim rozbawieniem. Na końcu dziwnie.

Ja przerażona, że coś mi się do twarzy przykleiło: No co jest?
Małż: Nic.
Ja: No jak nic. Dziwnie się na mnie patrzysz.
Małż: No. Ja pierdziu, jaka Ty pomarszczona jesteś.

Tak moi Państwo, o związek trzeba dbać. Bez dwóch zdań. A to na pewno, na pewno manewr taktyczny.