Matka na tropie ciąży

Raz na jakiś czas, nie krótki i nie długi za to w sam raz, w matce odzywają się instynkty macierzyńskie. Takie wiecie, ponowne. Szczególnie bardzo kiedy w okolicy piękny różowy bobasek, tudzież nozdrza same tak wychwycą dziecięcy zapach. Tak już mam, ze wychwytuje w lot. I rozczulam się i patrzę, i nazachwycać nie mogę.

Tak mam dziecię, które kocham nad życie. Mocno i coraz mocniej ale jednak, gdzieś w tyle głowy człowiek by chciał jeszcze. Cztery raczki małe, nie dwie. Dwa dziubki do całowania, dwie pary oczu do podziwiania, dwa małe nosy i nawet dwa okrąglutkie brzuszki. Taka potrzeba silna w matce raz na jakiś czas kiełkuje.

A, że tak kiełkuje to matka i objawy wyszukuje. Obserwuje się i czasem nadinterpretuje. Bo ból brzucha oznacza rozciąganie się macicy, lekkie opóźnienia oznaczają opóźnienia większe. I tak matka sobie obserwuje i obserwuje. Ale wczoraj, wczoraj namacalne dowody matka miała. O, i to jakie!

Poszła matka się kąpać. Zwyczajnie. Po prostu. Chwile przed rozmowy na szczycie trwały o dzieciach właśnie. O porodach. O malutkich, różowiutkich bobaskach. I o tych wszystkich macierzyńskich sprawach. I matka z myślami tymi poszła do wanny. Ablucje czynić. Myśli krążyły sobie luźno, gdzieś w oparach gorącej wody i pod sufitem łazienkowym a matka gdzieś razem z nimi.

I wtem stało się. Zobaczyłam to. Namacalny dowód na to, że inaczej być nie może. To oznaczało tylko jedno….

Pierwsza myśl „O ja Cię nie pierdziu”

Druga myśl „Ja Cię, jak tego dużo”

Trzecia myśl „Ale siara”

Czwarta myśl „ Chyba będą bliźniaki”.

I patrzę i obserwuję, i nadziwić się nie mogę. Tyle mleka, w jednym cycku. Tyle siary, że aż sama się dziwię.

I radość. I niepewność. I lekki strach, ze z dwójką sobie nie poradzę. I obserwacja mleka z piersi płynącego.

I…myśl piąta „Kutwa, to tylko spieniony żel pod prysznic”

Taki ze mnie tropiciel ciąży.

Od dziś używam Białego Jelenia;)